- arlı-namuslu
- прил. достойный, честный, порядочный
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
arlı — sf. Namuslu, utangaç, sıkılgan Ağaların yiğittir, arlıdır, oğul! T. Buğra Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller arlı arından, huysuz huyundan vazgeçmez … Çağatay Osmanlı Sözlük
ədəb-ərkanlı — sif. Ədəbli, tərbiyəli, nəzakətli. Gərək bir azca həlim, ədəb ərkanlı olsun; Bir az arlı, namuslu, bir az vicdanlı olsun. X. Rza … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti